Choroba Alzheimera to przewlekłe, postępujące schorzenie neurodegeneracyjne, które stanowi najczęstszą przyczynę demencji u osób starszych. Dotyka miliony ludzi na całym świecie, wpływając na ich życie codzienne oraz życie ich bliskich. W artykule tym przyjrzymy się bliżej objawom, przyczynom i etapom rozwoju choroby Alzheimera. Zrozumienie tych aspektów może pomóc w identyfikacji wczesnych objawów, co z kolei umożliwi podjęcie odpowiednich działań terapeutycznych i leczenia, a także wsparcia dla osoby dotkniętej chorobą i jej rodziny. Zapraszamy do lektury.

Czym jest choroba Alzheimera?

Choroba Alzheimera to postępujące, nieodwracalne schorzenie neurodegeneracyjne, które dotyka głównie osoby starsze. Stanowi około 60-80% przypadków demencji i charakteryzuje się stopniowym pogarszaniem funkcji poznawczych, takich jak pamięć, myślenie, orientacja, czy zdolność do planowania i podejmowania decyzji. W miarę postępu choroby, pacjenci mogą również doświadczać zmian w zachowaniu, nastroju i osobowości.

Choroba Alzheimera została po raz pierwszy opisana przez niemieckiego neurologa i psychiatrę Aloisa Alzheimer w 1906 roku. Badania nad tym schorzeniem doprowadziły do odkrycia, że w mózgach pacjentów z chorobą Alzheimera występują dwa charakterystyczne zmiany patologiczne: złogi białka beta-amyloidu, zwane plakami amyloidowymi, oraz splątki neurofibrylarne, będące skupiskami białka tau. Te zmiany prowadzą do uszkodzenia i śmierci komórek nerwowych, co z kolei skutkuje postępującym pogorszeniem funkcjonowania mózgu.

Chociaż choroba Alzheimera jest najbardziej rozpowszechniona wśród osób powyżej 65 roku życia, zdarzają się również przypadki tzw. młodzieńczej demencji alzheimera, która może pojawić się nawet przed 40 rokiem życia. W miarę starzenia się społeczeństwa liczba osób dotkniętych chorobą Alzheimera rośnie, co sprawia, że jest to jeden z najważniejszych problemów zdrowia publicznego na świecie.

Przyczyny choroby Alzheimera

Przyczyny choroby Alzheimera są złożone i obejmują zarówno czynniki genetyczne, jak i środowiskowe oraz styl życia. Oto niektóre z głównych przyczyn tego schorzenia:

  1. Genetyczne predyspozycje: Naukowcy zidentyfikowali kilka genów, które mogą zwiększać ryzyko wystąpienia choroby Alzheimera. Najważniejszym z nich jest gen APOE ε4, który występuje u około 25-30% ludności, ale tylko u około 40% pacjentów z chorobą Alzheimera. Istnieją także rzadsze mutacje genów (APP, PSEN1, PSEN2), które powodują tzw. chorobę Alzheimera dziedziczoną w sposób autosomalnie dominujący. Osoby z tymi mutacjami mają prawie pewność, że rozwiną chorobę w młodszym wieku.
  2. Czynniki środowiskowe: Chociaż nie ma jednoznacznych dowodów na to, że konkretne czynniki środowiskowe powodują chorobę Alzheimera, istnieje kilka podejrzeń dotyczących wpływu takich czynników na ryzyko zachorowania. Należą do nich m.in. długotrwałe narażenie na substancje toksyczne, takie jak metale ciężkie, pestycydy czy zanieczyszczenie powietrza.
  3. Styl życia i wpływ innych chorób: Badania wykazują, że niektóre czynniki związane ze stylem życia, takie jak niewłaściwa dieta, brak aktywności fizycznej, palenie tytoniu, nadużywanie alkoholu czy otyłość, mogą zwiększać ryzyko wystąpienia choroby Alzheimera. Ponadto, niektóre choroby, takie jak cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, choroby serca i naczyń krwionośnych oraz zaburzenia snu, mogą również wpływać na rozwój choroby Alzheimera.

Warto zaznaczyć, że choć przyczyny choroby Alzheimera są złożone i nie do końca zrozumiałe, istnieją dowody na to, że prowadzenie zdrowego stylu życia może zmniejszyć ryzyko zachorowania. Dbałość o zdrową dietę, regularną aktywność fizyczną, umiarkowane spożycie alkoholu, niepalenie oraz kontrolowanie chorób współistniejących może przyczynić się do opóźnienia lub zapobiegania wystąpieniu choroby Alzheimera u niektórych osób.

Objawy choroby Alzheimera

Objawy choroby Alzheimera rozwijają się stopniowo i pogarszają się z czasem. Można je podzielić na wczesne, pośrednie i zaawansowane objawy:

  1. Wczesne objawy: W początkowej fazie choroby Alzheimera, objawy są zazwyczaj subtelne i mogą być mylone z normalnym procesem starzenia się. Wczesne objawy mogą obejmować:
    • Problemy z krótkotrwałą pamięcią.
    • Trudności w planowaniu, podejmowaniu decyzji i rozwiązywaniu problemów.
    • Zaburzenia koncentracji i uwagi.
    • Łatwe męczenie się.
    • Lekkie zmiany nastroju i osobowości, takie jak drażliwość, apatia czy niepokój.
  2. Objawy pośrednie: W miarę postępu choroby, objawy stają się coraz bardziej widoczne i wpływają na codzienne funkcjonowanie osoby dotkniętej Alzheimerem. Objawy pośrednie mogą obejmować:
    • Utrudnienia w wykonywaniu zadań, które wcześniej były łatwe, takich jak gotowanie, prowadzenie samochodu czy prowadzenie gospodarstwa domowego.
    • Trudności z mówieniem, czytaniem i rozumieniem języka.
    • Dezorientacja czasowa i przestrzenna, zgubienie się nawet w znanych miejscach.
    • Zaburzenia snu i rytmu dobowego.
    • Zwiększone zmiany nastroju i osobowości, takie jak podejrzliwość, agresja czy depresja.
  3. Zaawansowane objawy: W późnych stadiach choroby Alzheimera, objawy są na tyle nasilone, że osoba chora wymaga całodobowej opieki. Zaawansowane objawy mogą obejmować:
    • Utrata zdolności do rozpoznawania bliskich osób i otoczenia.
    • Zanik umiejętności komunikacji werbalnej i niewerbalnej.
    • Utrata kontroli nad funkcjami fizjologicznymi, takimi jak połykanie, kontrola pęcherza moczowego i jelit.
    • Zaburzenia ruchowe, takie jak sztywność, spastyczność, a w końcowym stadium choroby, niemal całkowita niezdolność do poruszania się.
    • Wystąpienie infekcji, takich jak zapalenie płuc, będących częstą przyczyną śmierci u osób z zaawansowanym Alzheimerem.

Warto zauważyć, że objawy choroby Alzheimera mogą się różnić w zależności od osoby i stadium choroby. Wczesne rozpoznanie i leczenie może pomóc w spowolnieniu postępu choroby oraz w utrzymaniu jakości życia osoby chorej i jej rodziny na dłuższy czas. Dlatego ważne jest, aby osoby zauważające u siebie lub swoich bliskich objawy sugerujące demencję skonsultowały się z lekarzem w celu dokładnej diagnostyki i podjęcia odpowiednich działań. Współpraca z lekarzami, terapeutami i opiekunami może znacząco przyczynić się do poprawy funkcjonowania i jakości życia osób z chorobą Alzheimera oraz ich rodzin.

Etapy rozwoju choroby Alzheimera

Choroba Alzheimera rozwija się stopniowo, przechodząc przez różne etapy, które można opisać jako wczesny, średni i zaawansowany. Oto krótki opis poszczególnych etapów:

  1. Etap wczesny (łagodny): W początkowej fazie choroby objawy są zwykle subtelne i mogą być mylone z normalnym procesem starzenia się. W tej fazie osoba może doświadczać problemów z krótkotrwałą pamięcią, trudności z koncentracją oraz nieznacznych zmian w zachowaniu lub nastroju. Pomimo tych trudności, osoba z wczesnym etapem choroby Alzheimera wciąż może funkcjonować w miarę samodzielnie i wykonywać większość codziennych czynności.
  2. Etap średni (umiarkowany): W miarę postępu choroby objawy stają się coraz bardziej nasilone i mają większy wpływ na funkcjonowanie osoby dotkniętej Alzheimerem. W tym etapie mogą wystąpić problemy z mówieniem, czytaniem, rozumieniem języka oraz wykonywaniem bardziej złożonych zadań. Osoba może również doświadczać dezorientacji czasowej i przestrzennej, a także zmian nastroju i osobowości. W etapie średnim, osoba chora potrzebuje wsparcia w codziennym życiu, ale wciąż może być częściowo samodzielna.
  3. Etap zaawansowany (ciężki): W zaawansowanym etapie choroby Alzheimera, osoba wymaga całodobowej opieki ze względu na utratę zdolności do samodzielnego funkcjonowania. W tym stadium choroby, osoba może tracić zdolność do rozpoznawania bliskich, komunikacji, a także kontroli nad funkcjami fizjologicznymi, takimi jak połykanie czy kontrola pęcherza moczowego i jelit. Zaburzenia ruchowe, takie jak sztywność czy spastyczność, również mogą wystąpić, co prowadzi do niemal całkowitej niezdolności do poruszania się. W etapie zaawansowanym, osoba chora jest szczególnie narażona na infekcje, które mogą prowadzić do śmierci.

Rozpoznanie choroby Alzheimera we wczesnym stadium może pomóc w spowolnieniu postępu choroby, poprzez zastosowanie terapii farmakologicznych i niefarmakologicznych, jak również wsparcie dla pacjentów i ich rodzin. Wczesne działania mogą znacząco wpłynąć na jakość życia osoby chorej oraz jej bliskich.

DOM SENIORA MAGDALENKA POWSTAŁ

Z miłości do życia

790-518-695

Diagnostyka choroby Alzheimera

Diagnoza choroby Alzheimera może być wyzwaniem, ponieważ nie ma jednego testu, który potwierdziłby to schorzenie. Proces diagnostyczny obejmuje różne metody oceny, mające na celu wykluczenie innych przyczyn zaburzeń funkcji poznawczych oraz ocenę charakterystycznych objawów choroby Alzheimera. Oto główne etapy diagnostyki:

  1. Wywiad i badanie fizykalne: Lekarz przeprowadza wywiad z pacjentem i jego rodziną, aby zgromadzić informacje na temat objawów, historii medycznej, rodzinnego występowania choroby, stylu życia oraz innych czynników, które mogą wpłynąć na funkcje poznawcze. Badanie fizykalne pomaga ocenić ogólny stan zdrowia pacjenta oraz wykryć ewentualne schorzenia, które mogą być powiązane z objawami.
  2. Testy neuropsychologiczne: Testy neuropsychologiczne oceniają funkcje poznawcze, takie jak pamięć, uwaga, myślenie abstrakcyjne, zdolność planowania i rozwiązywania problemów. Testy te pomagają lekarzowi ocenić nasilenie objawów oraz określić, czy występujące zaburzenia są charakterystyczne dla choroby Alzheimera czy innych schorzeń.
  3. Badania laboratoryjne: Badania krwi i moczu mogą być wykonane w celu wykluczenia innych przyczyn zaburzeń funkcji poznawczych, takich jak niedobory witamin, infekcje, czy problemy hormonalne.
  4. Badania obrazowe mózgu: Badania obrazowe, takie jak tomografia komputerowa (CT) czy rezonans magnetyczny (MRI), pozwalają ocenić strukturę mózgu i wykryć ewentualne uszkodzenia, które mogą być związane z chorobą Alzheimera. W niektórych przypadkach może być również stosowane badanie PET, które ocenia metabolizm mózgu i może wykazać charakterystyczne zmiany obecne w chorobie Alzheimera.
  5. Ocena kliniczna: Na podstawie zebranych informacji lekarz ocenia, czy występujące objawy są zgodne z kryteriami diagnostycznymi dla choroby Alzheimera. Warto zauważyć, że diagnoza jest oparta na ocenie klinicznej, a nie na wynikach jednego konkretnego testu.

Niestety, nie ma obecnie leku, który by całkowicie zahamował rozwój choroby Alzheimera. Niemniej jednak, wczesne rozpoznanie i odpowiednie leczenie mogą pomóc spowolnić postęp choroby, poprawić jakość życia pacjentów oraz ułatwić im i ich rodzinom dostosowanie się do nowej sytuacji. Terapia farmakologiczna, interwencje niefarmakologiczne, takie jak terapia zajęciowa, psychologiczna czy fizyczna, oraz wsparcie społeczne i edukacja dla pacjentów i ich rodzin, są kluczowe w zarządzaniu chorobą Alzheimera. Wczesne działania mogą znacząco wpłynąć na jakość życia osoby chorej oraz jej bliskich, pomagając im radzić sobie z wyzwaniami związanymi z chorobą.

Leczenie i wsparcie osób z chorobą Alzheimera

Chociaż nie ma leku, który całkowicie zahamowałby rozwój choroby Alzheimera, istnieje wiele podejść terapeutycznych, które mogą pomóc w kontrolowaniu objawów, spowolnieniu postępu choroby i poprawie jakości życia pacjentów i ich rodzin. Oto główne strategie leczenia i wsparcia:

  1. Leczenie farmakologiczne: Leki stosowane w leczeniu choroby Alzheimera mają na celu kontrolowanie objawów neurologicznych i behawioralnych, takich jak zaburzenia pamięci, myślenia, komunikacji czy zmiany nastroju. Najczęściej stosowane leki to:
    • Inhibitory acetylocholinesterazy, takie jak donepezil, rivastygmina czy galantamina, które pomagają zwiększyć poziom acetylocholiny, neuroprzekaźnika odpowiedzialnego za funkcje poznawcze.
    • Antagoniści receptorów NMDA, jak memantyna, która może pomóc w kontrolowaniu objawów u osób z zaawansowaną chorobą Alzheimera, poprzez regulację aktywności neuroprzekaźnika glutaminianu.
  2. Terapie niefarmakologiczne: Terapie niefarmakologiczne mają na celu wspieranie funkcjonowania pacjentów, radzenie sobie z trudnościami dnia codziennego oraz poprawę jakości życia. Niektóre z tych terapii to:
    • Terapia zajęciowa: Pomaga pacjentom utrzymać swoje umiejętności, wykorzystując zajęcia dostosowane do ich potrzeb i możliwości.
    • Terapia psychologiczna: Może pomóc pacjentom radzić sobie z emocjonalnymi wyzwaniami, takimi jak lęk, depresja czy frustracja.
    • Terapia fizyczna: Pomaga utrzymać sprawność fizyczną, poprawiać równowagę, koordynację i siłę mięśniową.
    • Terapia mowy: Pomaga w radzeniu sobie z problemami związanych z mówieniem, czytaniem i pisaniem.
  3. Wsparcie dla rodzin i opiekunów: Rodziny i opiekunowie osób z chorobą Alzheimera często potrzebują wsparcia w radzeniu sobie z wyzwaniami związanymi z opieką nad bliskimi. Grupy wsparcia, edukacja i usługi doradztwa mogą pomóc im zrozumieć chorobę, dostosować się do nowej sytuacji i nauczyć się, jak skutecznie opiekować się chorym.
  4. Planowanie opieki: W miarę postępu choroby Alzheimera, ważne jest, aby pacjenci i ich rodziny planowali opiekę na przyszłość. Może to obejmować decyzje dotyczące życia w domu opieki, możliwości finansowania opieki oraz wyznaczenie pełnomocników ds. opieki zdrowotnej i zarządzania majątkiem. Planowanie opieki może również obejmować załatwienie kwestii prawnych, takich jak testamenty i pełnomocnictwa.
  5. Środowisko życia: Dostosowanie środowiska życia osoby z chorobą Alzheimera może przyczynić się do poprawy jej funkcjonowania i poczucia bezpieczeństwa. Może to obejmować uproszczenie przestrzeni domowej, zwiększenie oświetlenia, stosowanie oznaczeń czy eliminowanie przeszkód, które mogą prowadzić do upadków.
  6. Aktywność społeczna i intelektualna: Zachęcanie osoby z chorobą Alzheimera do angażowania się w aktywności społeczne, intelektualne i fizyczne może pomóc w opóźnieniu utraty funkcji poznawczych oraz poprawić jakość życia. Uczestnictwo w zajęciach, spotkaniach towarzyskich czy grupach wsparcia może przynieść korzyści zarówno dla pacjentów, jak i ich opiekunów.
  7. Podsumowując, leczenie i wsparcie dla osób z chorobą Alzheimera obejmuje wiele różnorodnych podejść terapeutycznych, mających na celu kontrolowanie objawów, spowolnienie postępu choroby oraz poprawę jakości życia pacjentów i ich rodzin. Wczesne działania, terapie wieloaspektowe oraz zaangażowanie opiekunów i społeczności w procesie opieki są kluczowe dla skutecznego radzenia sobie z chorobą Alzheimera.

Podsumowanie

Choroba Alzheimera jest postępującym zaburzeniem neurodegeneracyjnym, które wpływa na funkcje poznawcze, takie jak pamięć, myślenie i zachowanie. Proces diagnostyczny opiera się na różnych metodach oceny, mających na celu wykluczenie innych przyczyn zaburzeń funkcji poznawczych oraz ocenę charakterystycznych objawów choroby Alzheimera.

Chociaż nie ma leku, który całkowicie zahamowałby rozwój choroby, istnieje wiele podejść terapeutycznych, które mogą pomóc w kontrolowaniu objawów, spowolnieniu postępu choroby i poprawie jakości życia pacjentów i ich rodzin. Leczenie farmakologiczne, terapie niefarmakologiczne, wsparcie dla rodzin i opiekunów, planowanie opieki, dostosowanie środowiska życia oraz aktywność społeczna i intelektualna są kluczowe w zarządzaniu chorobą Alzheimera.

Wczesne działania, terapie wieloaspektowe oraz zaangażowanie opiekunów i społeczności w procesie opieki mają kluczowe znaczenie dla skutecznego radzenia sobie z chorobą Alzheimera.

Skala Barthel jest międzynarodowym standardem w dziedzinie opieki. Skala ta wymaga udzielenia odpowiedzi na 10 pytań związanych z codziennymi aktywnościami każdej osoby. Są to czynności takie jak jedzenie, higiena, chodzenie itp. Każda z tych czynności jest punktowana w zależności od stopnia samodzielności pacjenta. Skalę Barthel wykorzystujemy w Domu Seniora Magdalenka do oceny zapotrzebowania kandydata na opiekę.

Historycznie skala ta została opracowana w Stanach Zjednoczonych w latach 50-tych ubiegłego wieku. Od tego czasu ciągle zyskiwała na popularności, aby w dzisiejszych czasach zostać  standardem w wielu krajach, w tym także w Polsce. W celu zapewnienia najwyższej jakości usług w Domu Seniora Magdalenka, każdego kandydata prosimy o jej wypełnienie.

Czym jest skala Barthel? Na jakie pytania odpowiada?

Skala Barthel należy do grupy skal ADL tj. skal służących ocenie podstawowych czynności życia codziennego. Skale ta mają za zadanie określić stopień samodzielności pacjenta przy wykonywaniu codziennych czynności takich jak

Maksymalnie można uzyskać 100 pkt.

DOM SENIORA MAGDALENKA POWSTAŁ

Z miłości do życia

790-518-695

Po zapoznaniu się z powyższym materiałem będziesz już wiedzieć czym jest Skala Barthel i dlaczego stosujemy ją w Domu Seniora Magdalenka.

Jak poradzić sobie z umieszczeniem rodzica w domu opieki ?Czy przytłaczają Cię uczucia takie jak : wina. wstyd, niepewność, poczucie straty? Nie martw się, nie jesteś sam. Codziennie z tym problemem mierzą się setki opiekunów. W tym wypadku poczucie winy jest całkowicie typowe.  Krytyka, brak akceptacji ze strony rodziców, złożone a nie dotrzymane obietnice mogą te uczucia potęgować. Paradoksalnie, wpływ na Twoje poczucie winy,  mogą mieć również uczucia powszechnie uznawane za pozytywne takie jak ulga czy wytchnienie. Przenosiny do domu opieki to prawdziwy rollercoaster emocji, pełen wprowadzających w błąd pętli, niespodziewanych wyżyn, i nagłych zakrętów. Często mimo kooperacji i entuzjazmu rodziców, co do przeprowadzki, nie udaje się tych emocji uniknąć.

Jak sobie radzić z trudnymi emocjami ?

Sytuacji umieszczenia rodzica w domu seniora towarzyszą liczne negatywne emocje. Wina, żal, niepokój, poczucie straty, wstyd to tylko niektóre z nich. Jak sobie poradzić z całym procesem, skoro paraliżują nas takie uczucia ? Warto zwrócić uwagę, że tego typu emocje są w takich sytuacjach dość powszechne. Niestety sam fakt powszechności tych uczuć, nie powoduje,  że pozostają one bez szkody dla Ciebie i Twojej rodziny. Niejednokrotnie potrafią one pozbawić energii życiowej, zwiększyć wyobcowanie, czy utrudnić logiczne myślenie. Stany przewlekłego stresu mogą prowadzić do depresji. Kiedy cierpisz na wyrzuty sumienia, warto powziąć kilka kroków, które pomogą Ci sobie z nimi poradzić. Poniżej podajemy kilka z nich:

DOM SENIORA MAGDALENKA POWSTAŁ

Z miłości do życia

790-518-695

Przenosiny do domu opieki. Jak udogodnić proces przeprowadzki ?

Kiedy nadejdzie czas przenosin, będziesz pod wpływem wielu silnych emocji. Nie będziesz w tym sam, Twoi rodzice na pewno będą poddani równie stresującym doświadczeniom natury psychicznej. Możesz być przez nich traktowany w różny sposób. Mogą paść ciężkie słowa, lub zapadnie między Wami cisza. Dlatego ważne jest, aby zarówno opiekun jak i rodzic byli przygotowani, gdy przeprowadzka do domu seniora stanie się faktem.  Zastosowanie się do następujących porad ułatwi stawienie czoła tej trudnej sytuacji.

Ciągłe zapewnienie miłości, opieki i wsparcia.

W miarę upływu czasu Twój rodzic zacznie się czuć komfortowo w domu seniora.  Oboje zobaczycie sytuację w pozytywniejszym świetle. Jednakże to wszystko będzie wymagać od Ciebie pewnego wysiłku. Pamiętaj, bezpośrednio po przenosinach częstotliwość wizyt powinna być stosunkowo wysoka. Pomocny może się okazać ustalony wspólnie z rodzeństwem harmonogram wizyt/telefonów. Kontakt telefoniczny w dzisiejszych czasach jest nielimitowany. Pamiętaj o tym! Nawiąż relacje z personelem opiekuńczym, posiłkuj się ich doświadczeniem. Niektórzy rodzice mogą potrzebować codziennych wizyt, innym wystarczą raz na tydzień, miesiąc. Wszystko zależy od osobowości. Musicie wypracować swoje własne zasady.

Nie ograniczaj się tylko do odwiedzin. Zadbaj o szczegóły. Zdjęcie dzieci czy prace wnuczków będą doskonałym dodatkiem do pokoju. Na wizyty nie przychodź z pustymi rękami. Coś dobrego do jedzenia zawsze zda egzamin.

Komunikacja z personelem opiekuńczym placówki jest ważnym elementem zapewnienia odpowiedniego wsparcia Twoim rodzicom. To w końcu ich ciężka praca i wysiłek odpowiada za dobrobyt Twoich bliskich.

Nikt nie chce się mierzyć z wyzwaniem jakim jest umieszczenie rodzica w domu seniora. Trudno jest uświadomić sobie fakt,  że Twój ojciec lub matka potrzebuje absorbującej całodobowej opieki. Opieki, której zapewnienie jest ponad Twoje siły, lub po prostu nie jesteś w stanie jej zapewnić.  Takim sytuacjom często towarzyszą konflikty emocji. Z jednej strony poczucie winy, żal, a z drugiej perspektywa wytchnienia. Jak zachować empatie w stosunku do rodzica, jednocześnie rozpoczynając proces, którego już wiesz,  że nie unikniesz?

Pierwszą pomocną informacją dla Ciebie, będzie fakt, że wyzwanie z którym aktualnie się mierzysz jest dość powszechne. Każdego roku, miliony ludzi na całym świecie mają ten sam dylemat. Statystyki krajów zachodnich pokazują, że nawet co trzeci obywatel po 65 roku życia będzie potrzebować wzmożonej całodobowej opieki. Jak widzisz nie jesteś jedyną osobą, która boryka się z tym problemem. A to znaczy, że wiele źródeł informacji spieszy Ci z pomocą.

Ten artykuł pomoże Ci zrozumieć czy Twoja bliska osoba wymaga pobytu w domu opieki. Poruszymy również kwestie, dlaczego ważne jest aby nie być dla siebie zbyt surowym w trakcie trwania procesu. Poprzez zrozumienie emocji i innych czynników mających wpływ na podjęcie decyzji, zarówno Ty jak i Twój bliski przyjmiecie decyzję z większym spokojem.

Czy powinnam umieścić rodziców w domu opieki?

Decyzja, czy umieścić członka rodziny w domu opieki zawsze jest trudna. Ładunek emocjonalny oraz stres dla opiekunów są bardzo duże. Często chroniczne schorzenia, które z czasem mocno postępują i wpływają negatywnie na podstawowe czynności życiowe, utrudniają uchwycenie odpowiedniego momentu, w którym konieczna już jest długoterminowa opieka w placówce. Zwracaj szczególną uwagę na różne objawy fizyczne, psychiczne i behawioralne. Osoby starsze potrzebują opieki zwłaszcza wtedy, kiedy stanowią zagrożenie dla samych siebie lub innych, gdy nie są w stanie funkcjonować samodzielnie, lub gdy rodzina nie jest w stanie zapewnić im odpowiedniego wsparcia na co dzień.

W rzeczywistości wiele rodzin czeka zbyt długo z decyzją i podejmują ją dopiero, w wyniku jakiegoś tragicznego wydarzenia. W takiej sytuacji często jest już za późno na rozpatrzenie możliwie najlepszej opcji opieki. Może zaistnieć konieczność natychmiastowego umieszczenia osoby bliskiej w domu seniora, co zwiększa poziom stresu u wszystkich zaangażowanych osób. Dlatego zadaj sobie pytanie zanim wydarzy się coś niespodziewanego.

Oczywiście, dla opiekunów i rodzin ważne jest także ich własne dobro. Dorosłe dzieci chorych i niepełnosprawnych mają także inne ważne obowiązki, praca i opieka nad swoimi dziećmi. Wraz z pogarszaniem się sytuacji zdrowotnej rodzinom jest coraz trudniej dzielić obowiązki opiekuńcze nad osobą starszą, co może prowadzić do problemów w pracy, zdrowotnych , finansowych, a także konfliktów w związku.

Kiedy jest odpowiedni czas by umieścić rodzica w domu opieki?

Powinnaś poważnie rozważyć opcję przeniesienia osoby starszej do domu seniora, jeśli rozpoznasz dowolną kombinację następujących objawów:

Podstawowym problemem opiekunów zajmujących się osobami z chorobą Alzheimera i innymi formami demencji jest znalezienie złotego środka. Jeśli nie masz już sił, brakuje Ci umiejętności to warto zacząć rozważać opcje przeniesienia chorego do domu seniora. W przypadkach gdy osoba z demencją zaczyna zagrażać sobie i innym nie powinieneś zwlekać z decyzją.

Zdrowie jest najważniejsze!

DOM SENIORA MAGDALENKA POWSTAŁ

Z miłości do życia

790-518-695

Planowanie. Rozmowa z rodzicem. Rozmowa z Rodzeństwem.

Warto być proaktywnym. Im więcej pracy wykonasz teraz, tym łatwiej będzie podjąć decyzję w przyszłości. Poprzez planowanie będziesz gotowa na sytuacje awaryjne. W przypadku umieszczenia rodzica w domu opieki pośpiech nie jest wskazany. Najlepsze efekty zazwyczaj osiąga się w wyniku współpracy. Wyjątkiem są oczywiście sytuacje awaryjne. Rozmawiaj bezpośrednio z zainteresowanym jak i z pozostałymi członkami rodziny.

To się opłaci !

Poniżej przedstawiamy jak sporządzić rodzinny plan działania:

  1. Poinformuj rodziców o swoich planach na wczesnym etapie. Starsze osoby często odmawiają przeniesienia do domu seniora ze względu na fakt, że czują się przyparte do muru. Dlatego musisz wykazywać się empatią! Seniorzy mają problem z wyobrażeniem sobie siebie w nowych okolicznościach, bez wszystkich rzeczy, które zgromadzili w trakcie swojego życia. Jeżeli Twój rodzic ciągle posiada zdolności percepcyjne pozwalające na zrozumienie procesu, to traktujcie go jak lidera projektu. Rozpocznijcie rozmowę o realnych możliwościach przyszłej opieki. Przedyskutujcie wszystkie możliwe rozwiązania. Warto rozmawiać !
  2. Nie składaj obietnic, których możesz nie dotrzymać. Kiedy Twoi rodzice ciągle się cieszą dobrym zdrowiem, kuszące jest zapewnienie, że nigdy nie umieścisz ich w domu opieki. Wydaje się to szlachetnym gestem. Jednakże, w rzeczywistości może być inaczej. Dotrzymanie tej obietnicy może być niemożliwe. Trzymanie się jej kurczowo w perspektywie długoterminowej może wyrządzić więcej szkód niż dobrego. Nie chcesz, aby Twój rodzic czuł się zdradzony i zdecydowanie nie potrzebujesz dodatkowego poczucia winy.
  3. Zaangażuj rodzeństwo od razu. Harmonia w rodzinie znacząco ułatwia proces. Niestety, w wielu rodzinach konflikt pomiędzy rodzeństwem może utrudnić efektywne planowanie. Zatem jeśli posiadasz rodzeństwo, zaproś je do współpracy już na wczesnym etapie. Najprościej będzie Wam wyłożyć wszystkie karty na stół. Niech każde z Was ustali zakres pomocy w jaki może się zaangażować. Zazwyczaj jedna osoba z rodzeństwa bierze na siebie większą odpowiedzialność, jednakże próbujcie wypracować najkorzystniejsze porozumienie dla każdej ze stron. Owocna kooperacja zaprocentuje.
  4. Poszukaj porady poza rodzinnym ogniskiem. Trudno jest być obiektywnym w kwestii swoich bliskich. W trakcie procesu możesz stracić z oczu to co jest dla niego najważniejsze. Spróbuj poszukać pomocy z zewnątrz, zawsze możesz skonsultować się z pielęgniarką środowiskową. Poprzez zdobycie całościowej wiedzy, będzie Wam łatwiej podjąć decyzje szytą na miarę Waszej bliskiej osoby. Kto pyta nie błądzi.
  5. Przedstawiaj rodzicom zalety długoterminowej opieki. Rozmowa z rodzicami na temat przenosin do domu seniora jest kluczowa. Najważniejsze w procesie jest aby rodzice nie odczuli, że decyzja została już dawno podjęta. Nie naciskaj, pozwól rodzicom oswoić się z ideą. Wyrażaj obawy jakie masz w związku z Twoimi zdolnościami opiekuńczymi. Podkreślaj, że zależy Ci na najlepszej możliwej opiece. Posłuż się przykładami upadków i wydarzeń, które potwierdzą Twoją argumentację. Rozmawiaj o problemach, z którymi się borykasz. Pamiętaj, że Twoi rodzice mogą mieć złe wyobrażenie na temat placówek opiekuńczych. Jednakże, czasy jak i standardy się zmieniły. Poniżej lista argumentów, którymi możesz się posłużyć w rozmowie z rodzicami:
    • Zwiększone bezpieczeństwo
    • Lepsza opieka pielęgniarska
    • Mniej obowiązków
    • Zwiększona aktywność socjalna
    • Nowe znajomości
    • Więcej aktywności ruchowej, kulturalnej
    • Poprawa stosunków rodzinnych
  6. Odwiedź kilka lokalnych placówek. Jeśli to możliwe to odwiedź z rodzicami tyle placówek ile będą chcieli. W trakcie staraj się podtrzymywać luźną atmosferę. W trakcie wizyty zwracajcie uwagę na:
    • Jak personel reaguje na podopiecznych
    • Prędkość z jaką personel reaguje na nagłe sytuacje.
    • Czy placówka posiada odpowiednie środki aby zadbać o osobę w takim stanie jak Twoja mama/tata
    • Czy jedzenie jest przygotowywane na miejscu
    • Zabezpieczenia przed oddaleniem się osób z demencją
    • Czy pokoje są odpowiednie, czy można je dekorowac
    • Czy placówka posiada procedury reagowania w nagłych sytuacjach.
    • Koszty
  7. Pozostaw trochę miejsca na refleksje. Przejście takiego procesu może przytłaczać. W szczególności Twoich rodziców. Zmiana jest ciężka do zaakceptowania. Do tego potrzeba czasu. Bądź cierpliwy. Zachowaj empatyczne podejście. Daj wszystkim czas na przemyślenie sytuacji. Z upływem czasu Twoi rodzice mogą nabrać entuzjazmu. W szczególności jeśli cała rodzina będzie podporą dla osoby chorej.
  8. Zaakceptujcie ostateczny plan. Jeśli to możliwe jeszcze raz omów z każdym decyzje, którą została podjęta. Wyjaśnijcie pomiędzy sobą kwestie podziału nowych obowiązków.

Opieka nad osobą dotkniętą chorobą Alzheimera, może być ciężarem zarówno dla osoby schorowanej jak i opiekuna. Wiele rodzin w takiej sytuacji wybiera usługi domów opieki. Jak rozpoznać czy to już jest odpowiedni moment na skorzystanie z dodatkowej opieki ?

Pierwsze zwiastuny choroby Alzheimera

Znaki wskazujące na to, że Twoi bliscy mogą potrzebować dodatkowej pomocy

Według szacunków Najwyższej Izby Kontroli obecnie w Polsce na chorobę Alzheimera może cierpieć, aż pół miliona osób. Skutki psychologiczne, społeczne jak i finansowe tej choroby dotykają całych rodzin.  Osoby bliskie często nie są w stanie same udźwignąć brzemienia opieki nad chorym. Negatywny wpływ choroby na członków rodziny, może być wyniszczający. Koszty zdrowotne i psychologicznie stają się zbyt wysokie. W trudnych momentach warto zastanowić się nad skorzystaniem z usług domów opieki.

Ponieważ podjęcie takiej decyzji nigdy nie jest łatwe, poniżej przedstawiamy kilka sygnałów mogących świadczyć o tym, że to już czas na wybranie domu seniora.

Agresja

Fizyczna bądź słowna może wskazywać na rozwój demencji. W takich przypadkach opiekunowie i członkowie rodziny mogą odczuwać rozżalenie oraz bezsilność. Gdy negatywne uczucia oraz napięcie wzrastają, warto zacząć przeglądać oferty domów seniora.

Stres opiekuna

Ciężar zapewnienia troski nad ukochaną osobą bywa ogromny. Wręcz przytłaczający. W momencie gdy psychika rodziny, opiekunów zaczyna cierpieć, warto rozpocząć poszukiwania odpowiedniego środowiska dla chorego

Wzrost ilości obowiązków opiekuńczych

Zadaj sobie pytanie "Czy wymagania chorego są ponad moje siły?", "Czy zdrowie osoby, którą się opiekuje, bądź moje są zagrożone?", "Czy na pewno potrafię we właściwy sposób zadbać o podopiecznego?" Jeśli odpowiedź na te pytania nie jest oczywista, to może być odpowiedni moment na trudną rodzinną rozmowę.

Bezpieczeństwo domu

Rozważ swój harmonogram dnia i inne obowiązki. Czy osoba z demencją zostaje sama w domu? Czy jesteś w stanie w sposób ciągły kontrolować, czy nie powstają jakieś zagrożenia dla osoby chorej ? Dla Waszego domu ? Bezpieczeństwo Twoich bliskich jest niezmiernie ważne. Zastanów się czy to nie jest ponad Twoje siły.

Zespół zachodzącego słońca

Badania pokazują, że ok 20-45 % chorych na chorobę Alzheimera doświadcza tego syndromu. Nadmierne pobudzenie, niespokojne zachowanie i inne podobne objawy pojawiają się u chorego wraz z zachodem słońca. Zespół zachodzącego słońca potrafi odcisnąć piętno na zdrowiu rodziny.

Wędrowanie

Na późniejszych etapach choroby często pojawia się problem wędrowania. Jest to bezcelowe chodzenia po domu, opuszczanie mieszkania, błąkanie się po okolicy bez celu lub w poszukiwaniu miejsc z przeszłości. Takie zachowanie jest bardzo uciążliwe i może stwarzać zagrożenie zarówno dla chorego jak i opiekuna.

Zdrowotne koszty opieki

Artykuł w New York Times omawia psychologiczne koszty opieki oraz podejmowania trudnych decyzji z nią związanych. Niektórzy profesjonaliści porównują je do zespołu stresu pourazowego. Poniżej kilka symptomów, których mogą doświadczać

Objawy te może powodować nie tylko presja związana z opieką nad osobą z demencją, ale również zaburzenia rytmu dnia. Ciężko jeść i spać o regularnych porach, gdy tyle czasu poświęcamy na opiekę. Sytuacja, w której mózg opiekuna nie odpoczywa, ciągle czuwa, jest bardzo niepożądana, może prowadzić do zaburzeń żywienia i zdrowia psychicznego.

Jeśli czujesz, że zaczyna Cię dotykać samotność, wzbiera w Tobie rozżalenie, nie radzisz sobie z własnymi nerwami, zastanów się nad źródłem tych emocji. Czy brzemię, które nosisz nie jest zbyt duże?

DOM SENIORA MAGDALENKA POWSTAŁ

Z miłości do życia

790-518-695

Co jeśli mój bliski potrzebuje więcej opieki niż mogę mu zapewnić?

Podjęcie decyzji o przeniesieniu bliskiej osoby do domu opieki nigdy nie jest łatwe. Żal i poczucie winy mogą dominować proces decyzyjny.  Opiekunowie często zastanawiają się, co mogą zrobić więcej. Odczuwają strach przed rozłąką. Najważniejsze w tym momencie dla opiekuna jest wybrać najlepszą placówkę. Placówkę w której będzie wiedział, że opieka jest na wysokim poziomie. Domu tego typu często są wyspecjalizowane i zapewniają opiekę wyższej jakości niż bliscy są w stanie zapewnić w domu.

linkedin facebook pinterest youtube rss twitter instagram facebook-blank rss-blank linkedin-blank pinterest youtube twitter instagram